Zomer

6 juli 2020 - Skyros, Griekenland

Sinds vorige week is het hier erg warm en vochtig. Binnen een paar dagen tijd is het ook in huis warm. Overdag houd ik alle ramen en luiken dicht. Voordat ik ´s avonds weg ga doe ik de airco aan op de slaapkamer, alle deuren open en beneden blijft alles dicht. Het is dan redelijk uit te houden. De slaapkamer is lekker koel zodat ik goed kan slapen. Behalve afgelopen nacht natuurlijk want het was volle maan. Dan slaap ik sowieso beroerd.
Vrijdagavond was het ineens heel druk in het dorp. Alle tavernes waren vol. Even bij  mij paniek: is de zomerpiek al begonnen?  Later bleek dat er een aantal gebeurtenissen op het eiland waren dit weekend. Er was een huwelijk, een doop en twee 40 dagendiensten in de kerk ( daarover straks meer). Hopelijk is het morgen weer rustig.
Iedere middag ben ik wel een paar uur op een strand te vinden. Ik kies mijn strand wel uit op basis van bereikbaarheid. Het is te heet om te klimmen dus ga ik naar een strand waar ik met de auto goed kan komen. Door al het heen en weer geloop van het huis naar het dorp en parkeerplaats kom ik toch wel aan mijn stappen toe.

Vrijdagavond gezellig gegeten op het plein ( Platia). Maak ik toch weer een stomme opmerking tegen de man op de tafel naast ons. Hij zat zo te knuffelen met een baby dat ik vroeg of hij de papous was. Ik heb altijd de indruk dat grootvaders meer met de kleintjes bezig zijn dan de vaders. Hij bleek dus de vader te zijn van het hele stel, 3 dochters. Hij kon er wel om lachen, in tegenstelling tot mijn tafelgenoten die vonden dat mijn vraag echt niet kon. De man was heel trots op zijn kinderen. Dat kon je aan alles merken. Wist ik veel dat ik hem vandaag weer tegen zou komen in een heel andere setting.....

Vandaag was de 40 dagendienst voor de overleden brommerrijder die ik had gevonden. Adriana en ik zouden daar naar toe gaan. Hoe gaat zoiets? Het is een normale zondagochtendmis. Aan het einde wordt aandacht besteed aan degene die 40 dagen daarvoor is overleden. Nu moeten jullie weten dat er hier geen rouwcentrum is of iets dergelijks. Dat betekent dat een begrafenis op de sterfdag of uiterlijk een dag later plaatsvindt. Familieleden die niet op het eiland wonen kunnen dus vaak niet bij de begrafenis zijn. Bij de 40 dagenherdenking is de familie wel zoveel mogelijk aanwezig.
Het was onze bedoeling om ons gezicht te laten zien na afloop van de mis. In de kerk mogen nog niet teveel mensen. Veel mensen staan daarom buiten en komen pas aan het einde van de dienst, die 3 uur duurt!, naar de kerk. Opvallend was dat mensen buiten met de telefoon bezig waren of met koffie en sigaretten, maar dan wel van tijd tot tijd een kruis slaan.  Geheel automatisch en ogenschijnlijk zonder al teveel overtuiging. Na afloop kregen we geen bidprentje mee maar een zakje met een stuk cake, iets met krenten en heel praktisch een plastic bestekje ( foto). Na de dienst stelt de familie zich buiten op en kun je condoleren. Adriana en ik werden uitgenodigd voor de lunch in het woonhuis van de familie. Adriana kon niet dus ik moest alleen gaan. Gezien het taalprobleem zag ik daar best wel tegenop. Achteraf niet nodig.

De eerste die ik zag toen ik bij het huis kwam was de man van vrijdagavond ( die van de kinderen) . Hij bleek een buurman te zijn van de familie. Hij moest gelijk lachen toen hij mij zag. Hij deed zijn verhaal van vrijdagavond aan de aanwezigen. Het brak gelijk het ijs....De familie had ervoor gezorgd dat een dochter die Engels praat naast mijn aan tafel zat. Het werd een gezellige lunch met  grote stukken geit, salades en veel kaas en ook drank.
De buurman woont in Athene maar komt over een paar weken terug voor de zomervakantie. Ik ben al uitgenodigd voor een BBQ..... waar een stomme opmerking al niet toe kan leiden.

De rest van de zondagmiddag heb ik slapend door gebracht op het strand. Thuis gegeten en in slaap gevallen op de bank. Al met al een vermoeiende dag. Heb nog wel even een foto gemaakt van de plaats van het ongeluk. Dit is een herdenkingsplekje geworden.
Benieuwd wat de komende week mij zal brengen

Foto’s

2 Reacties

  1. Adriana:
    6 juli 2020
    Goeiemorgen Hans,
    Dat heb je netjes verteld.
  2. Erna:
    6 juli 2020
    Mooi verslag Hans!! Erna