Skyros 2024.1

Ik ben nu een week op Skyros, dus is het tijd voor mijn eerste berichtje.

De reis is eigenlijk goed en voorspoedig verlopen. De eerste dag naar Bonn was een peuleschilletje om de beginnen. Was weer als vanouds bij Sylvia en Bernd. De volgende dag richting Walenstadt in de buurt van Zürich. Bij de start van de reis zei googlemaps dat een deel van de reis door een ander land zou gaan. Dat klopte, ik ging een stukje richting Straatsburg in Frankrijk. Ik werd een beetje onzeker toen op de verkeersborden Lyon en Parijs verschenen. Hoe diep moest ik Frankrijk in??? Ik werd pas echt blij toen Bazel op de verkeersborden verscheen. In Walenstadt direct naar de Walersee (= een meer) gereden. Pip kon daar even heerlijk rennen en spelen met andere honden. Bij Marlyse lekker Thais gegeten en op tijd naar bed. Marlyse moest de volgende dag werken dus ik kon rustig wat eten en koffie drinken op het balkon met uitzicht op de bergen.
In tegenstelling tot andere jaren heb ik (per ongeluk) een avondboot geboekt in Ancona. Ik zou het stuk in één keer rijden. Dat is niet goed bevallen, heb veel last van rug en schouders gehad. Het was net iets te ver. In Ancona konden we gelijk aan boord. Het was een oude boot die wel wat onderhoud nodig had. Inmiddels op zee besloot ik toegang tot de wifi te kopen. Voor 15 €. Wat ze er niet bij zeiden was dat de toegang loopt van 00.00 uur tot 24.00 uur. Ik kocht de toegang om 22.00 uur, achteraf dus maar voor twee uur. De volgende morgen had ik geen internet, bij de receptie legden ze uit dat ik weer 15€ moest betalen!! Dat heb ik dus niet gedaan…oplichters. Om 16.00 uur moest iedereen zijn hut verlaten. Het zou echter nog twee uur duren voordat we in Igounamitsa waren. Ondertussen kon je niets meer bestellen of kopen. Na  het aanmeren moesten eerst alle vrachtauto’s van boord. Het duurde tot 20.00 voordat ik van boord kon. Het begon al donker te worden  ik rijd niet graag in het donker. Het werd nog erger: tot nu toe ging ik bij Igounamitsa gelijk de snelweg op. Nu heb ik anderhalf uur op een slecht onderhouden provinciale weg gereden. Bovendien was er weinig verlichting. Uiteindelijk kwam ik op de snelweg terecht. Om half 11 was ik in Patras. Ik zat in een simpel hotelletje, maar genoot van mijn eigen balkonnetje waar ik kon doen wat ik wilde.
De laatste reisdag verliep voorspoedig, prachtig voorjaarsweer en voldoende tijd om naar Kymi op Evia te rijden. In Kymi gelijk een stil strandje opgezocht zodat Pip kon rennen. Het was inmiddels bewolkt geworden. Ik volg het weer in Griekenland al wat langer, continu zonnig en droog. Maaar ik zat nog geen 10 minuten op het strand toen de eerste regendruppels zich aandienden. Het zal toch niet he………Gelukkig bleef het bij tien drupppels. Na een eerste souvlaki in Griekenland konden we op de boot naar Skyros.
Het huis zag er goed uit, Kannelo ( het hondje van de buurvrouw lag weer aan de lijn omdat hij weer bijt}. Ondertussen woont hier ook een zwerfhond. Niemand weet waar hij vandaan komt. Waarschijnlijk achtergelaten door toeristen. Hij steelt van alles. Van de buren heeft hij schoenen gejat en van mij de riem van Pip die ik achter had gelaten op de buitentafel.
Het weer is prachtig, iedere dag 20 graden of meer. Zonnig, alleen is de wind af en toe spelbreker. Iedere middag kan ik een paar uur op het strand liggen.
Het mooie weer heeft ook zijn keerzijde. Het heeft hier maanden niet geregend. Alle keren dat ik hier langere tijd was, waren de maanden maart april en mei koud en nat. Nu is er al een watertekort. De tuin sproeien mag al niet meer. Volgende week komen er meer maatregelen. Men vreest voor de zomer. Het is nog maar de vraag of de zwembaden gevuld mogen worden. Vorige jaren was het eiland heel groen en kleurrijk door de wilde bloemen, nu is het allemaal al dor! Mijn tuin is ook al helemaal kortgesnoeid. Iedere keer als Pip binnenkomt brengt hij veel droog hout en ander tuinafval mee naar binnen. Zelfs mijn meegenomen Dyson is hier niet tegen opgewassen.
In het dorp is het nog rustig. Heb al wel een paar keer gegeten met wat andere vroege toeristen die ik ken van andere jaren. Vanavond ( zondag) was wel een dieptepunt er was maar één taverne open.

Pip heeft zich tijdens de reis goed gedragen. Hij ligt rustig op de achterbank. Om de twee uur even stoppen om de benen te strekken was voldoende. Het duurde alleen erg lang voordat hij op de boot zijn behoefte durfde te doen. Pas halverwege de ochtend deed hij een megaplas toen hij bij een aantal truckers zat. Die zagen gelukkig de humor ervan in. Tijdens het wachten op het verlaten van de boot zat hij te spelen met een andere hond. Die ging ineens poepen. Pip bedacht zich geen moment en ging ook door de knieën…..het luchtte hem wel op.
Vrijdagavond zijn we thuis gebleven. Ik had van Adriana een lekkker prakje gekregen. Pip heeft de hele avond geslapen op mijn bed of in zijn mand. Zaterdag wilde ik weggaan om te eten, maar meneer had geen zin en bleef liggen. Stiekem ben ik weggegaan. Toen ik omkeek bij de auto zag ik wel zijn koppie door het raam van de voordeur. Ik moet dus niet meer omkijken….. Vanavond wilde hij wel mee, maar ik heb doorgezet. Mijn buren hebben niets gehoord dus ik denk dat hij gewoon slaapt. Hij verwelkomt mij wel als ik thuiskom maar na een kort loopje gaat hij weer slapen. Het is nu nog rustig in de avond in het dorp, maar in de zomer is dat wel anders. Ik moet hem er dus aan gaan wennen dat hij ’s avonds een paar uur alleen thuis is. Morgenavond mag hij weer een keer mee.
Zo, dit was het eerste verhaaltje, kalinichta
Hans