Pip´s special

Niet iedereen van jullie weet dat ik inmiddels een hondje heb. Vandaar deze special om jullie kennis te laten maken met Pip en hoe het de afgelopen weken is gegaan. Voor één keer deel ik alle details , daarna krijgen jullie alleen maar te horen : het gaat goed etc.

Maar eerste even de actualiteit. Griekenland staat letterlijk in de brand. Bij Athene en de Peloponnesos zijn grote branden. Ook het schiereiland Evia staat in de brand. De weg naar de haven van Kimi is afgesloten, mensen worden geëvacueerd, het is één grote ellende. Eén van de oorzaken van deze explosie kan de hittegolf zijn. Het is al 10 dagen extreem heet. Ook op Skyros. Er zijn ook al mensen gearresteerd ivm. brandstichting. Het is echt afzien hier. Gisteren kwam daar ook nog een dag bij dat de as van Evia naar Skyros kwam. De temperatuur is inmiddels gezakt naar normaal plm 30 gr.  Regen is er op korte termijn niet te verwachten.

Nu terug naar Pip. Twee weken geleden werd ik gebeld dat er een hondje was gevonden op een parkeerplaats. Of ik interesse had. Zondagavond heb ik hem opgehaald. Het was een hoopje ellende . Hij was smerig en zat onder de vlooien. In een doos met een fleecedekentje erin heeft hij de eerste nacht doorgebracht in de woonkamer. Hij was zo moe dat ik hem niet gehoord heb . De volgende dag naar de dierenarts. Hij is gezond, kreeg vlooienspray en wormenkuur, maar veel te klein om zonder zijn moeder te zijn. De dokter denkt dat hij 4 weken oud is. Omdat hij al wel tanden heeft krijgt hij droogvoer en 's avonds uit een blikje. Vooral het avondeten is een feest voor hem. In no-time is het bakje leeg. Hij eet en drinkt {water) goed..
Eerste dagelijks probleem is dat wat hij binnenkrijgt er ook weer uit moet. Hij kan echt schijten. Dat gaat de hele dag door. Hij heeft wel een routine ontwikkelt. De eerste dagen kostte poepen hem zoveel inspanning dat hij door zijn achterpoten zakte na het poepen. Lekker fris...maar hij houdt zichzelf schoon. Nu doet hij een hoop, loopt vervolgens een paar stappen en doet er nog één. Pas als hij gaat zitten en met zijn voorpoten een kruipbeweging maakt weet ik dat hij klaar is. Het maakt hem daarbij niet uit waar hij is, binnen, buiten onder de bank hij kan overal. Ik loop er achteraan met tissues en water. Gelukkig heb ik in huis tegels en heb ik het zo schoon. Volgens internet is hij nog te klein voor zindelijkheidstraining, daar ga ik volgende week mee beginnen. Piesen doet hij ook overal, gaat ook de hele dag door.
De dokter kon nog niet zien wat voor soort hond hij is. Hij woog 0,8 kilo. Hij heeft iets van een engelse setter of pointer. Even op internet gekeken . Qua karakter kon ik geen beter hondje wensen: zeer vriendelijk, goed met kinderen en volwassenen. Ik vrees alleen dat ik meer tijd in de Zeister bossen ga doorbrengen dan mij lief is. Ieder dag heeft hij lichaamsbeweging nodig, maakt niet uit wat voor weer het is.
Ik heb heb hem nog niet alleen gelaten. Ik heb een hondentas gekocht zodat hij 's avonds mee kan het dorp in. Dat ging de eerste week goed. Hij viel snel in slaap zodat ik overal heen kon. Maar, nu hij wat groter is en zeer nieuwsgierig wat er allemaal gebeurd is het een dagelijkse strijd om hem in de tas te houden. Uiteindelijk heb ik maar toe gegeven. Als ik mazzel heb vindt hij snel een koel plekje op een terras en gaat slapen. Maar........een man van 1,90 meter met een puppy trekt veel bekijks. Wij zijn inmiddels beroemd geworden op Skyros Hij is de meest gefotografeerde hond deze zomer. Hij vindt alles prima en gaat probleemloos van hand tot hand. Maar net zoals met een mensenbaby die eigenlijk moet slapen, maar nog niet kan of wil wordt hij heel onrustig  Op mijn schoot is hij niet te houden, ook door alle aandacht. uiteindelijk duw ik hem in de richting van een hoekje of plantenbak. Dat schijnen koele plekjes te zijn, dan valt hij in coma en kan ik rustig eten. Het hele terras houdt hem in de gaten dus ik heb even rust. Totdat het hele feest weer overnieuw begint bij de Kalypso ( dagafsluiting) . Weer hetzelfde verhaal tot hij toegeeft aan de slaap.
Op het strand zijn we nauwelijks geweest, veel te heet. De laatste keer ademende hij zo snel dat ik dacht dat hij zou ontploffen. We hebben veel bij Adriana in de tuin gezeten. Daar is schaduw, staan veel plasjes water en kan hij heerlijke koele plekjes zoeken om te slapen.
De draagtas is 's morgens een groot drama geworden. Hij gilt het na een paar minuten uit van ellende. Ook in de auto gaat hij tekeer.  Het gekke is dat op andere tijden van de dag er niets aan de hand is. Vandaag heb ik hem maar op mijn arm gedragen en ben ik niet door de hoofdstraat gelopen. Dat ging goed. In de auto begon de ellende weer goed. Huilen huilen en nog eens huilen. Vandaag toch maar weer een rustig strand opgezocht. Pip achter mijn stoel op zijn handdoek. Dat ging gelukkig goed. Ik hoorde niets, maar kon mijn hond niet gelijk vinden toen ik op het strand kwam. Hij lag onder de passagiersstoel. Ik vond het prima. Ik heb hem gedragen naar een plekje met schaduw en hij heeft heerlijk een paar uurtjes geslapen. De zee doet hem nog niet veel. IK zet hem wel eens aan de waterkant zodat zijn voeten nat worden. Dat vindt hij voorlopig genoeg.
Nu na twee weken merk ik al dat hij bepaalde dingen kan aangeven. Als hij in de straat, bij mijn huis zijn ding gedaan heeft gaat hij tegen de stoeprand liggen omdat hij weer naar binnen wil. Het huilen in de mand heeft te maken met het feit dat hij niet wil piesen maar dat hij wel erg nodig moet. Dat is lastig onder het rijden, dus moet hij het ophouden.
Ik hoop dat hij over drie maanden ver genoeg is om de 3 dagen in de auto te zitten. Anders wordt de terugreis een groot drama.

Ik zal bij dit verhaal wat foto's bijsluiten.
Tot de volgende keer
Hans.