Skyros 2023.12

Het is vandaag bloedheet. In het dorp is er al 40 graden gemeten. Het wordt een hittegolf van een paar dagen. Ik zit nu bij Adriana op het terras met zeezicht lekker in de schaduw. Pip zoekt koelte onder de tafel. (foto)
Eergisteren kon ik eindelijk naar carglass in Chalkida. Helaas moest ik alleen. Door diverse redenen konden Roos en Adriana niet mee. De boot vertrok om 9 uur. Toch wel vroeg opstaan voor mij. Rond kwart voor elf was ik in Kimi en kon de reis beginnen. Om maar met de deur in huis te vallen: ik heb een kl@te dag gehad. Het was op de eerste plaats heel warm. Ik mag de airco niet aan doen ivm. Het gevaar van knappen van de ruit. De koude lucht in de auto in vergelijking met de warme buitenlucht kan dit veroorzaken. Snelwegen zijn er niet alles is twee-baans. Door de vele bochten en hoogteverschillen is het lastig om in te halen. Eerst zat ik lange tijd achter een Griek die alle bochten, ook de flauwe, pas inging na te remmen, ook al was dat niet noodzakelijk. Hij reed dan weer 80 en dan weer 20. Uiteindelijk lukte het mij om hem in te halen. Vervolgens kwam ik achter een vrachtwagen te zitten, dus schoot ik er niets mee op. Na 2 uur was ik terplekke. Carglass zit op een bedrijventerrein met maar 1 coffeeshop. Daar heb ik een uurtje gezeten n de schaduw met uitzicht op een parkeerplaats. Daarna ben ik weer naar carglass gelopen en heb gewacht in de airco. Het plaatsen van de ruit was zo gepiept, maar dan begint het feest van up to date brengen van alle elektronica die verborgen zit in de voorruit.
Uiteindelijk kon ik om 3 uur weg. Het was de bedoeling om via het plaatsje Eretria, waar winkeltjes zijn en een boulevard, terug te rijden naar Kimi. Roos en Adriana kennen dit plaatsje goed, ik niet. Eenmaal aangekomen was het onmogelijk om de auto in de schaduw te zetten. Ook was het erg druk. Ik besloot om naar Kimi te rijden, naar een strand wat ik ken en waarvan ik wist dat er veel schaduw zou zijn. Even heerlijk afgekoeld en wat gegeten bij een bekende taverne.
Om 7 uur vertrok de boot . Omdat Pip op de heenweg trilde als een rietje ben ik op het bovenste dek gaan zitten. Daar voel je het trillen van de motoren niet zo. Hij viel zowaar even in slaap.
Terug op Skyros heb ik Pip even afgegeven bij Adriana en ben ik de zee ingedoken. Al met al had het een leuk dagje uit moeten worden, maar daar kwam niets van terecht.
Pip heeft sinds een dag of 10 een abces in zijn liezen. Hoe komt hij daaraan vraagt iedereen? Ik zou het niet weten…… hij gaat veel zijn eigen gang. De dierenarts gaf antibiotica, pijnstillers en een gel om de plek schoon te maken. Meer moeite had ik met het advies om Pip niet in de zee te laten zwemmen en uit te kijken met zand. Dat laatst is hier onmogelijk wat eens mijn tuin was is nu een zandvlakte. De klapper was de kraag die hij om moest zodat hij niet aan de wond zou likken. Die kap heb ik ’s avonds weer er af gehaald. Eten en drinken was geen doen. Iedere keer als hij probeerde te likken riep ik keihard nee!!! Na 2 dagen was de irritatie bij Pip alweer voorbij. De antibiotica en de pijnstillers deden hun werk. Ik kon de plek zonder problemen aanraken. Ik ben wel met Pip aan het strand geweest maar hield hem aan de lijn op mijn handdoek.
Na 5 dagen vond ik dat hij wel weer los mocht aan het strand. Hij was zo blij als de koeien die voor het eerste de stal weer verlaten, uitgelaten vloog hij over het strand en in de zee.
Dit was het weer, voor deze keer. Komende dagen zoveel mogelijk in de schaduw blijven en vrijdag en zaterdag het dorp mijden vanwege de drukte.
Groeten
Hans