Thuis

In zeist met pip op schoot mijn laatste verhaaltje. 

De terugreis was geen succes. Pip kan niet zo goed tegen varen. Vervelend als je 18 uur aan boord bent. Het grootste deel van de boottocht hebben we doorgebracht in de hut. Heel saai. We konden wel bijslapen. Af en toe moest ik wel naar het dek om te roken en wat te eten kopen. De hond mag niet in het restaurant dus ik was aangewezen op sandwiches. Aan dek was het voor pip erg onrustig veel lawaai van luidruchtige passagiers en tv waar niemand naar keek.

Inde auto naar parma ging weer goed. Ik had een rokerskamer!!! Samen met griekse rosé kwam ik de avond wel door. Na een in alle opzichten goede nacht, eerst naar marlys in Zwitserland. Het is een genot om door Zwitserland te rijden. De zon scheen, weinig verkeer, mooie tocht over san bernadinopas. Na de lunch door naar kahrsruhe. Toen begon de ellende pas goed. De navigatie stuurde me door Liechtenstein en Oostenrijk. Er waren op de kortste route veel stremmingen. Toen werd het donker,hield de navigatie ermee op en Pip wist zich uit de riemen te werken. Zat hij ineens op mijn schoot of in mijn nek te likken. Hij had voedsel ontdekt in de diverse tassen en was niet meer te houden. En natuurlijk nadat we net een rust hadden gehad. Niet bevorderlijk voor mijn humeur,wat ook weer effect had op pip. Ondertussen was het pikkedonker, reed ik een route die ik niet kende en voelde ik mij een beetje verloren. Uiteindelijk deed alles het weer en arriveerden we bij het hotel. Om kort te gaan...een beroerde nacht gehad.

De laatste etappe ging door een mooi gebied.  Regelmatig over 2 baanswegen. Het was even spannend omdat ik moest tanken maar ik had al een uur geen tankstation gezien! Uiteraard begon het lampje dat aangeeft dat je moet tanken te branden. Op goed geluk van de snelweg af gegaan en in een dorpje getankt. 

Via Luik Uiteindelijk in Maastricht terecht gekomen. Om 16.00 waren we vrijdag thuis. 

Deze week moet alles gewassen worden. Alles stinkt door het vochtige weer. Ook moet pip weer in een goed ritme komen. Dat laatste lijkt me vandaag eindelijk gelukt.  Morgen 1e privé puppyles. Pas in november kan hij mee in een groep. 

Lessen voor volgend jaar: kortere boottocht zoeken, niet meer in de zomer kamer aan het strand. Volgend jaar mei tot en met juli , waarschijnlijk.

Dit was het weer , allemaal tot ziens.

Hans.